O książce: rok / - Mogę! „Usłyszałem znajomy głos w sali przyjęć. Drzwi otworzyły się z trzaskiem i on stanął na progu… w całej okazałości. Potargane włosy, obcisłe dżinsy, bluza i czarny płaszcz, wszystkie włosy na ciele, czyli na głowie, stanęły jak na rozkaz tego groźnego ryku: „Aleksandro Arseniewno, wybacz, próbowałem go powstrzymać …” Lyosha zatrzasnął mu drzwi tuż przed trzęsącą się sekretarką, nie pozwalając jej nawet dokończyć „Sasza!”. Moja dziewczyna! - Lyosha zaczęła chorobliwie słodko - Dlaczego nie podniesiesz fajki?! Spojrzałem na niego z uśmiechem. Nie przeraził mnie jego wściekły wzrok. Powiedziałbym nawet, że jest odwrotnie! To mnie podkręciło! Powoli wstałam i spojrzałam na niego wyzywająco.